De korte trial&error-trips die we nu maken zijn echt goed; we ontdekken zo van alles over de camper, over onszelf… en niet in de laatste plaats over onze twee kleine mannen, onze helden op sokken. We zijn 3 dagen op een heerlijke plek geweest in het Friese Zandhuizen, een speciaal plekje alleen voor ons;-) Op deze ‘camping’ waren maar liefst 4 paarden, een moederpoes met wel 7 snoezige baby’s en een heerlijke knuffelhond genaamd Donna (aka ‘Ollie”!!!). Een superfijne en grote tuin met genoeg gras om op te spelen, speelgoedfietsen, speelgoedtractoren, water en modder… de ideale plek dus, toch?
Van Rein wist ik al dat hij een beetje een vliegenfobie heeft, dus speciaal voor hem nog snel een vliegengordijn gekocht (van mais, natuurproduct en superlichtgewicht, ideale glamping accessoire dus!). Maar dat zelfs het nest jonge poesjes als staatsgevaarlijk werd benaderd en alleen vanaf minimaal 2 meter werd bewonderd, verbaasde ons toch wel. Donna de hond maakte al helemaal geen kans op een knuffel van onze mannen en de paarden…. we hebben het niet eens geprobeerd 😉
Op de derde dag 0,0 verandering.
(We hoeven dus ook niet in de rij voor kaartjes van een show van Freek Vonk, dat scheelt dan weer wel!)
Hoe groot was de verrassing toen er ‘zomaar’ een enorm springkussen op het grasveld stond!
Wat we wel aan ze merken, en wat echt heel erg fijn is, is dat ze het allebei leuk vinden om steeds ergens anders te zijn, dat ze zich makkelijk aan hun nieuwe omgeving (mits er geen levensgevaarlijke dieren rond lopen;-) aanpassen. Soms kijken ze even de kat uit de boom, of nou ja, liever terug in de boom dus, maar over het algemeen zijn ze echt lekker snel op hun ‘plek’. De camper begint al aan te voelen als hun tweede huisje, een vertrouwde plek… een thuis.
Ondertussen beginnen mijn handen nu toch wel echt te jeuken… die buitenkant, er moet nu echt wat gaan gebeuren. Dus… onze plannen voor aankomend weekend deels gewijzigd (dan maar geen Ouders Natuurlijk beurs, volgend jaar herkansing MET kamperen!) en hup aan de slag, schoonmaken, schuren en grondverf erop… en dan verzinnen hoe verder… welke kleur en zo want oh, oh, oh wat zullen we er toch mee gaan doen?
Oja, die speciale camping waar wij verbleven en waar we heeeel graag weer naar terug komen is een echte exclusieve members only familiecamping; van mijn lieve nicht en haar gezin 😉
Jet
P.s. Lees hier de nieuwe ‘plakkerige’ No-Mad Family blogpost op Caravanity!
Hihi wat klinkt dit toch leuk! En ik ben zoooo benieuwd naar de buitenkant…!
Hi Jennifer! Toevallig ben ik NU een nieuwe blogpost aan het maken over de eerste verfvorderingen op de buitenkant en alle kleur en patroon keuzes die daarbij komen kijken, dus eeh… stay tuned!