Er staan weer nieuwe gastblogs online!
De laatste gastblog voor Flow staat op hun site, wat was dat leuk om te doen! De vele reactie’s waren overweldigend, super!
Iedereen die via Flow op dit blog terecht is gekomen: Welkom, welkom! Ontzettend leuk dat jullie ons volgen!
In de maand juli mag ik de gastblogs verzorgen op de site van Flow!!!… En die gaan natuurlijk over het No-Mad Family project!
De eerste lees je hier!
Oh mèn, ik vind het wel spannend hoor, eerst Caravanity en nu ook al Flow! Zo leuk dat er zoveel mensen blij worden van dit project!
We stonden op de reservelijst van onze lievelingscamping De Lievelinge, want compleet volgeboekt…maar oh joy! Er werd takkeweer voorspelt door de knmi’s en de buienradars, drama zou het worden met hagel en onweer! Er gloorde dus hoop aan de horizon voor ons want er zouden hierdoor vast wel wat afzeggingen zijn en dan konden wij mooi op ‘regen trial&error’. Want ja, hoe gek het ook klinkt, dat wilden we nog wel eens even ervaren, hoe zou het zijn als we een hele dag ‘opgesloten door heftige regens, minstens code rood’, in de camper zouden zitten, heel knus en fijn of een regelrechte bedreiging voor ons gezinsgeluk? Lucky us… er kwam inderdaad een plekje vrij…. en er vielen in die twee dagen maar liefst 10 druppels, waarvan 6 ’s nachts.
Tijd voor een proefdraaiweekend!
En dat wilde we wel graag op een vetgave plek doen…. De Lievelinge it is! Toevallig gespot op het wereldwijdeweb en meteen in onze glamping-nopjes over de sfeer van de site. Toen ook nog bleek dat het maar een half uurtje rijden was leek ons dit kampeerterrein de perfecte plek voor een weekendje trial&error 😉
Er lag zomaar een pakketje in de brievenbus… wat zou het zijn? Ik had niks besteld en verwachtte dus niks…
“Voor Jet en haar No-Mad-Family” stond er op de enveloppe… whoooeeei, nieuwsgierig!!!
Jas uit, schoenen uit, tas in een hoek geploft en openmaken dus!
Er kwamen twee super vrolijke gehaakte lapjes uit…. van mijn lieve vriendinnetje Manon! Omdat ze zo geniet van dit blog en ze zo graag haakt…(en ook de ikkanniethaken-posts heeft gelezen 😉 ) Deze lieverd die zich werkelijk waar zowat 24/7 een slag in de rondte werkt, samen met haar vriend maakt ze van hun dagbestedingsbedrijf Kooilust een inspirerende plek voor mensen met een beperking, vindt ook nog de tijd om camper-glamper-cadeautjes voor ons te maken… hoe lief!!!!
Yep… confession time! Ik ben echt hopeloos achter de naaimachine, sterker nog, toen ik op de modevakschool zat (nog in de vorige eeuw), werd mij destijds vriendelijk, doch dringend verzocht om geen plaats meer te nemen achter de naaimachine. Ik hoefde er maar naar te kijken of het klokhuis was een wirwar van draadjes wat je er alleen maar uitgeknipt kreeg met een schaar. Dus ja, je kunt je voorstellen dat ik een beetje huiverig was om achter de machine te kruipen. Maar ik wilde het zo graag; Ook mijn steentje bijdragen aan de gordijnen en de kussentjes. En toen kwamen de waterpokken en de griep langs, kindjes ziek en ik er achteraan, dus dat werd niks achter die machine. Michiel heeft dus gewoon ALLES gedaan, held! Op 3 dingetjes na! Ik heb uiteindelijk 3 stripjes genaaid, van die bandjes die je dan met klittenband op een houten latje plakt waar de gordijnrails achter valt… nou ja, ik krijg het effe niet beter uitgelegd, maar ik ben TROTS! (Nu hoop ik dus eigenlijk dat ik de smaak te pakken krijg, zodat Roemer en Rein straks alleen nog maar in van die kekke retrostyle, flare legged ’70 broekjes rondrennen 😉
Heerlijk om het net af te struinen en weg te dromen bij allerlei inspirerende sites… en zo dus ook allerlei super noodzakelijke spullies te verzamelen die, eenmaal on the road, absoluut onmisbaar zijn!
