Het wordt hoog tijd om de buitenkant van de camper aan te gaan pakken, er is nog veel aan te doen….om te beginnen vinden we het Hymer logo en de Hymer striping niet zo heel mooi … đ .
Lekker fohnen dus!
Sip wine and smell the plastic!
Wat ruik ik daar voor goddelijk lekkere geuren in de vroege ochtend?
Jaja… in ons campertje ruikt het strakjes heerlijk naar vers gebakken ontbijtmuffins, Yes!!!!
We hebben een ‘geschikt voor de camping, want maar 650 watt’-oventje!!! En dat moesten we natuurlijk wel eerst even uitproberen… en vooral, even flink uit laten walmen; de nieuwe lucht eruit bakken. Maar oh, wat is het een schatje, zo petite en toch tot 230 graden bakken! Ergens moet ik ook heel hard lachen want wat gaan we toch allemaal meeslepen?
Vintage buren en ‘Franse’ vondsten
…nog effe over ons proefweekend hoor!
We hadden heuse vintage buren, zo leuk! Een oude Otten Caravan (eind jaren 60, begin 70?) die ze helemaal in die stijl behouden.
Gelukkig mocht ik effe binnen spieken en wat fotootjes maken van dit uberschattige caravannetje. Vooral de ramen maken ‘m zo bijzonder, echt glas, lekker groot en bijna helemaal rondom. De eigenaren vertelden dat het zo enorm genieten is van het uitzicht, vooral ’s ochtends als de zon net op is en de natuur langzaam ontwaakt…
Lievelingsplekje…
Tijd voor een proefdraaiweekend!
En dat wilde we wel graag op een vetgave plek doen…. De Lievelinge it is! Toevallig gespot op het wereldwijdeweb en meteen in onze glamping-nopjes over de sfeer van de site. Toen ook nog bleek dat het maar een half uurtje rijden was leek ons dit kampeerterrein de perfecte plek voor een weekendje trial&error đ
We zijn er bijna, we zijn er bijna…!!! (en een gaaf nieuwtje!)
Lekker veel foto’s deze keer want we zijn nu echt, echt, echt bijna klaar binnen! (ok, de gehaakte vlaggetjes hangen nog steeds niet…. eeeeh)
Maar whoei! Wat wordt ie mooi! De kussens zijn bekleed, het Orla Kiely behang zit erop, de gordijntjes hangen, oioioi, wat doet dat veel!!
Een hele lieve verrassing…
Er lag zomaar een pakketje in de brievenbus… wat zou het zijn? Ik had niks besteld en verwachtte dus niks…
“Voor Jet en haar No-Mad-Family” stond er op de enveloppe… whoooeeei, nieuwsgierig!!!
Jas uit, schoenen uit, tas in een hoek geploft en openmaken dus!
Er kwamen twee super vrolijke gehaakte lapjes uit…. van mijn lieve vriendinnetje Manon! Omdat ze zo geniet van dit blog en ze zo graag haakt…(en ook de ikkanniethaken-posts heeft gelezen đ ) Deze lieverd die zich werkelijk waar zowat 24/7 een slag in de rondte werkt, samen met haar vriend maakt ze van hun dagbestedingsbedrijf Kooilust een inspirerende plek voor mensen met een beperking, vindt ook nog de tijd om camper-glamper-cadeautjes voor ons te maken… hoe lief!!!!
Naaien is zeg maar echt ZO niet mijn ding!
Yep… confession time! Ik ben echt hopeloos achter de naaimachine, sterker nog, toen ik op de modevakschool zat (nog in de vorige eeuw), werd mij destijds vriendelijk, doch dringend verzocht om geen plaats meer te nemen achter de naaimachine. Ik hoefde er maar naar te kijken of het klokhuis was een wirwar van draadjes wat je er alleen maar uitgeknipt kreeg met een schaar. Dus ja, je kunt je voorstellen dat ik een beetje huiverig was om achter de machine te kruipen. Maar ik wilde het zo graag; Ook mijn steentje bijdragen aan de gordijnen en de kussentjes. En toen kwamen de waterpokken en de griep langs, kindjes ziek en ik er achteraan, dus dat werd niks achter die machine. Michiel heeft dus gewoon ALLES gedaan, held! Op 3 dingetjes na! Ik heb uiteindelijk 3 stripjes genaaid, van die bandjes die je dan met klittenband op een houten latje plakt waar de gordijnrails achter valt… nou ja, ik krijg het effe niet beter uitgelegd, maar ik ben TROTS! (Nu hoop ik dus eigenlijk dat ik de smaak te pakken krijg, zodat Roemer en Rein straks alleen nog maar in van die kekke retrostyle, flare legged ’70 broekjes rondrennen đ
What’s cooking in our camper?
…nou… al best wel wat!
Want het gaat ssssssnel!!! Zoals de lente zich buiten volop manifesteert en bloeit en groeit, zo hard gaat het nu ook in ons campertje!
Ik denk zelfs dat als we ‘klaar’ zijn, we serieus moeten gaan afkicken…. of een ander metamorfose project moeten gaan zoeken want mèn, we zijn echt een keigoed team samen, Michiel en ik! (hartje, hartje, hartje!!!)
Vandaag hebben we de bankbekleding gekocht, stevige, maar toch soepele canvas stoffen in 4 kleuren, voor elk bankkussen een andere kleur, lekker matchend met het behang, zo gaaf!
